1. Poznaje Aristotelov odnos prema filosofskoj baštini, njegov sistem filosofije i njegove ključne doprinose filosofskoj tradiciji. 2. Demonstrira dvostruku, epistemološko-ontološku (usiološku) problematiku u Aristotelovoj „prvoj filosofiji“, razvoj Platonove Akademije i Aristotelovog Likeja, sistem filosofije u eklektičnim filosofskim školama stoicizma i epikureizma, kao i novoplatonistički pokušaj sinteze platonizma i aristotelizma. 3. Vlada temeljnim filosofskim pojmovima aristotelizma, helenističko-rimske filo-sofije i novoplatonizma (physis, aition, entelechia, sophia, prote phylosophia, dynamis-energeia, hyle-morphe, kinesis, noesis noeseos, aistheseos, ataraxia, apatheia, ekpyrosis, spermatikoi logoi, to hen, emanatio, proodos, epistrophe...). 4. Kritički preispituje razvoj grčke filosofije od njenih početaka do njenog vrhunca u novoplatonizmu, kao i njen status u ranohrišćanskom periodu. 5. Primjenjuje teorijska znanja iz grčke filosofije kao jedinstva saznanja, razumijevanja i življenja.