Održana premijera predstave "Predsjednica" profesorice Radmile Vojvodić

U Kraljevskom pozorištu “Zetski dom”, 4. 3. 2022, održana je prva ovogodišnja premijera u Zetskom domu predstave “Predsjednice” (Die Präsidentinnen), prema tekstu Vernera Švaba, u režiji red. prof Radmile Vojvodić, u kojoj uloge tumače Nada Vukčević, Ana Vučković i Jelena Laban.

Kompozitorka na projektu je bila Nina Perović, scenografkinja Marija Kalabić, lektorka Dubravka Drakić, a asistentkinja režije Stela Mišković.

Kako je, između ostalog, u katalogu predstave zapisala rediteljka Vojvodić, “poput još nekih dobrih kamernih, kratkih komada i Predsjednice stavljaju pred zamku strogo skicirane dramske situacije i njene dramske parabole”.

“Na dramu tri junakinje može se gledati ovako i onako: kao na jednu realističku dramu intime tri autsajderke sa egzistancijalnog ruba najniže klase, ili kao na jednu pseudo-dramu života ispisanu subverzivno u pseudo-dijalogu koji obiluje apsurdom… A možete je čuti i u troglasju jedno te istog ženskog solilokvijskog vapaja za srećom, kroz obrazac vulgarnog ideologiziranja ženske stvarnosti preko muškarca. A žena je, je li, metafora dobrih promjena u društvu, pa nas cinizam još više preplavljuje… Ili je oglašavati kao parabolu društva u kojoj gnjevni proleterijat nema program…?

Malograđanski podanički mentalitet i simuliranje identiteta i integriteta, okoštala misaonost, opsceni recidivi estradizirane i tabloidizirane stvarnosti, nova religioznost – tu su, u takvom kolopletu svakidašnjice nalik našoj – i sanjane dvojnice naših junakinja, žene kakvima se u životu nadaju. Dakako, ove “predsjednice” sopstvenih malih života su žrtve sistema, ali su nasilje i hibris svojstveni i žrtvama.

Životna prljavština stoji kao lajtmotiv ove “razglednice” o tri čistačice, pa – kako god postaviš optiku – zavonjaju fekalije i krv. Zapravo, Verner Švab podastire pred nas tekst tragički potresan i ujedno urnebesno zasmijan u zapitanosti nad idejom humanosti. Ove naše današnje autsajderke nijesu određene samo klasnim identitetom već su one na margini zbog manjka perspektive i odsustva volje… Naše junakinje, dakle, postoje u onome što su mogle ili što bi mogle da žive: one su neusaglašene sa sobom, one su u pogrešnoj mimezi, jer im Švab, smatram i čitam ga tako, upisuje tragikomičko samozadovoljstvo i pomirenost životom”, zapisala je Vojvodić, koja uz režiju potpisuje adaptaciju i vizuelni identitet predstave.

tekst preuzet sa sajta: https://zetskidom.me/ 

photo credit: Duško Miljanić

dizajn kataloga i vizuala: Vuk Eraković